
تجویز داروی ضدبارداری هورمونی در زنان جوان مبتلا به فلج مغزی
هدف: هدف این تحقیق توصیف شیوع و الگوهای تجویز داروهای ضدبارداری هورمونی به زنان مبتلا به فلج مغزی (CP) و تعیین ارتباط توپوگرافی یا وضعیت متحرک CP با نوع داروی ضدبارداری میباشد.
روش: دادهها با بررسی چارت رسمی برای زنان CP بین سنین 15 تا 25 سال استخراج شدند که به بیمارستان طب اطفال و بیمارستان توانبخشی بین سالهای 2011 و 2013 مراجعه کرده بودند. توپوگرافی CP بصورت تعداد و الگوی اندامهای درگیر ور حالت متحرک به صورت استفاده ویلچر برای رفتوآمد تعریف شد. آنالیز رگرسیون لوجستیک برای ارزیابی روابط بین سن بیمار، توپوگرافی CP، حالت متحرک و تجویز داروی بارداری استفاده شد.
نتایج: دادهها برای 48 زن با CP با متوسط سن 19 سال گردآوری شد. یکصد و سی و یک بیمار (27%) داروی ضدبارداری هورمونی دریافت کردند. داروهای ضدبارداری خوراکی ترکیبی استروژن- پروژسترون بصورت مکرر تجویز شد. تجویز داروهای هورمونی با توپوگرافی CP یا وضعیت متحرک ارتباطی نداشته و اگر چه افراد با سن بالا داروی هورمونی تجویز شدند. رابطهای بین توپوگرافی CP و ترکیب داروی ضدبارداری وجود نداشته است. رابطهای بین توپوگرافی CP یا وضعیت تحرک و تجویز مدروکسی پروژسترون استیت مشاهده نشد.
نتیجهگیری: وضعیت تحرک و توپوگرافی CP با انواع داروهای ضدبارداری تجویز شده در این تحقیق ارتباط نداشته است.